[Translate to English:] Zu den regelmäßig wiederkehrenden Gästen
Mała basniska kolonija njebě jeničce refugij za naspomnjenych awtor(k)ow, ale tež cofanišćo a zetkanišćo za šěroki kruh spřećelenych wuměłcow a intelektualnych z cyłeje NDR. K prawidłownym hosćom słušeše w Berlinje bydlacy fotograf Christian Borchert (1942–2000). W juniju 1976 bě prěni raz do Wuježka přišoł, zo by Erb, Endlera a Lorenca za swój wulki cyklus »portretow wuměłcow« fotografował. Wot pózdnich 1970tych lět wopytowaše swojich Wuježčanskich přećelow potom skoro kóžde lěto a přebywaše tule husto wjacore tydźenje, zo by so wočerstwił a dźěłał. Kak wažny so Wuježk za Borcherta přez lěta jako emocionalne městno sta, pokazuje jeho zawostajenstwo, w kotrymž tworja wjeska, jeje wobydlerjo a basnicy ze swójbami a přećelemi swójski temowy kruh. Z małym dohladom chcemy tu na tutón kapitl jeho dźěła spominać. Wot 26. oktobra 2019 hač do 26. januara 2020 pokazuje kopororytwowy kabinet Statnych wuměłskich zběrkow w Drježdźanach wulku retrospektiwu »Christian Borchert. Tektonika dopomnjeća.«